مروری بر فیلمهای چهلمین جشنواره فیلم فجر/ ۲ «علفزار»؛ امیدی برای ارتقای زنان/ «شادروان»؛ اختلاط ژانرها
تاریخ انتشار: ۱۳ بهمن ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۲۸۷۸۵۲
در دومین روز از چهلمین جشنواره فیلم فجر، دو فیلم «علفزار» به کارگردانی کاظم دانشی و «شادروان» به کارگردانی حسین نمازی در خانه جشنواره نمایش داده شد.
علفزار، امیدی برای ارتقای زنان
دومین روز جشنواره با فیلم «علفزار» ساخته کاظم دانشی شروع شد که بعد از تجربه چند فیلم کوتاه و کارگردانی تئاتر، اولین فیلم بلند خود را بر پرده نقرهای نشانده است، فیلمی که نوید یک یک کارگردان موفق در سینمای ایران خصوصا در ژانر اجتماعی را میدهد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از نقاط برجسته فیلم بیمکان بودن آن است. هیچ مشخصهای در هیچ جای فیلم آن را مکانمند نمیکند، فقط از صحبتهای دادستان و بازپرس میفهمیم که محل وقوع داستان تهران نیست و این اتفاقات داستان را جهانشمولتر میکند و نشان میدهد که این اتفاقها مختص شهر و محل و طبقه خاصی نیست؛ هم خانواده بورژوا دچار آسیب اجتماعی و رفتارهای خلاف عرف و شرع هستند و خانواده فقیر متجاوز.
بازپرس، خرده داستانک ماجرای ازدواج غیررسمی والدین معتاد و فرزند حاصل از آن را با قوانین شرعی ختم به خیر میکند. صدف اسپهبد در نقش یک مادر معتاد و در اولین حضور سینمایی خود خیلی خوب ظاهر شد.
اما در داستان اصلی، بازپرس برای مختومه اعلام کردن پرونده تحت فشار قرار میگیرد. دادستان به دلیل قدرت سیاسی-اجتماعی پدر خانواده و موقعیت خود و مصلحتاندیشی، بازپرس را تحت فشار قرار میدهد. اما بازپرس وجدان و قانون را بیشتر در نظر دارد، هر چند که با این کار موقعیت شغلی او به خطر بیفتد. پژمان جمشیدی در نقش بازپرس، خیلی خوب ظاهر شده و نشان داد در نقشهای بسیار جدی نیز میتواند موفق عمل کند.
اما مساله مهم این فیلم، تعرض و تجاوز به زنان و واکنش آنها به این اتفاق بسیار تلخ و آزاردهنده است که اگر اعلام شود، زنان انگشتنما و بیآبرو میشوند و اگر نشود، درد آن خودشان را خفه میکند. یکی از زنان به دلایل شخصی، نمیخواهد بازپرس آنها را به پزشکی قانونی ارجاع دهد و زنی دیگر مصرانه پیگیر شکایت از متجاوزان است و هیچ توصیه و تهدیدی او را از تصمیم خود منصرف نمیکند. اما وقتی مادر خانواده که از ابتدا عروسش را تهدید به طلاق و جدایی از فرزندش میکرد، در انتها از او میخواهد که تا انتهای شکایت خود پیش رود، سمت و سوی کارگردان بروز میکند. چون وقتی این حرف و تاکید بر شکایت و پیگیری آن از سوی یک «مادر» تجربهاندوخته و سرد و گرم روزگار چشیده و خصوصا تحت سلطه مردی که به دلیل موقعیت شغلی در خانواده از قدرت زیادی بهره میبرد، گفته میشود، ارزش آن را چند برابر میکند.
شاید پیام اخلاقی و اجتماعی علفزار همین باشد که زنان را در واکنش نشان دادن به تجاوز و تعرض که درجات و اشکال مختلف دارد، ثابتقدم کند و دوگانه آبرو و حق اعتراض، حق اعتراض را انتخاب کنند تا شاید از این آسیب اجتماعی که عواقب بسیار ناخوشایندی دارد، کاسته شود و تابوی طرح آن شکسته شود و زنان را در جامعهای مردسالار که عرف جایگاه بالاتری از شرع و قانون دارد، در امنیت بیشتری قرار دهد. هر چند که پلان آخر فیلم که هر کس در ماشین خود، سوی خود میرود، پایان ابهام برانگیزی داشته باشد.
شادروان، اختلاط ژانرها
حسین نمازی با دومین فیلم خود «شادروان» در چهلمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد. فیلمی که اختلاطی از ژانرهای درام و کمدی است. عین موقعیتهای واقعی در یک مراسم عزاداری که اتفاقهایی خندهدار رخ میدهد. در اینکه اختلاط ژانرها در هنر و نه فقط در سینما، در هنر معاصر و روزگاری که هیچ سبک و ژانری حاکمیت و قدرت ندارد، امری عادی شده بحثی نیست، اما مساله در انجام و اعمال آن است که تبحر زیادی لازم دارد تا مثلا از ژانر کمدی بدون اینکه خلائی در روند منطقی فیلمنامه پیش آید به ژانر درام چرخش ایجاد شود و شادروان دقیقا از همین عدم تبحر در چرخش از ژانری به ژانر دیگر لطمه میخورد.
در وجه دراماتیک، مرگ پدر خانوادهای فقیر، فرزندانش را در موقعیت بغرنجی قرار داده است. از یک سو، پدر در سردخانه بیمارستان مانده و پولی نیست که او را ترخیص و دفن کنند و از سوی دیگر، فامیل برای عرض تسلیت به آنها، کنگر خورده و لنگر انداختهاند و دردسر خانواده را بیشتر کردهاند. همین باعث میشود کارگردان مشکلات خانواده را با چرخش به ژانر کمدی طرح کند تا هم موضوع جدیای را مطرح کند و مخاطب را تحت تاثیر قرار دهد و هم او را بخنداند و تا آخر بر صندلی بنشاند. پس در بیان مشکلات خانواده از شوخی های کلامی استفاده میکند. اما چون این شوخیها تکراری میشوند، از ارزش کمیک آن میکاهند.
داستان عاشقانه پسر خانواده (با بازی خوب سینا مهراد که بر خلاف نقشهای قبلی خود، در نقش یک پسر ناهنجار و اندکی خلاف ظاهر شده) هم چاشنیای است تا وجه دراماتیک فیلم را بیشتر کند، داستان عشقی که به سرانجام نمیرسد؛ خرده داستانکی که گرچه برای پیشبرد داستان اصلی طرح میشود، خیلی غیرمنطقی چیده شده است. چون مسلم است که وقتی شناسنامۀ خواهر به اسم معشوق افغانستانی میشود، ازدواج غیرممکن میشود و این سهلانگاری و ضعف در فیلمنامه است و نه دراماتیکتر شدن داستان. پس در باز خانه که در لانگشات سکانس آخر، تصویری زیبا از غروب آفتاب است و نوری به سوی خانه باز میکند، راه چاره حل مشکلات خانواده فقیر و به عبارتی برطرف کردن ضعف فیلمنامه و ضعف در چرخش از ژانر درام به کمدی نیست.
با این حال، نمازی وقتی در پایان داستان، فامیل را در ترخیص و تدفین پدر شریک میکند و کمک مالی آنها همراه با همدردی در غم خانواده را نشان میدهد و بعد از تشییع جنازه آنها را دور هم در یک اتاق مینشاند، میخواهد بر همگرایی، محبت و همیاری خانواده تاکید کند و شاید پیام اخلاقی فیلم همین باشد.
منبع: الف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۸۷۸۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
واکنش دانشگاه تهران به حواشی برخی انتصابات در دانشکده خانواده
دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران با انتشار اطلاعیهای نسبت به حواشی برخی انتصابات رییس دانشگاه در این دانشکده واکنش نشان داد.
به گزارش ایسنا، رییس دانشگاه تهران در مراسم افتتاح دانشکده تازه تاسیس خانواده این دانشگاه جمیله علم الهدی، عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی را به عنوان هیأت اجرایی جذب هیأت علمی و انسیه خزعلی، معاون امور زنان و خانواده رییس جمهور را نیز به عنوان عضو وابسته هیأت علمی و عضو هیأت اجرایی جذب هیأت علمی این دانشکده منصوب کرد.
اقدام رییس دانشگاه تهران در دو انتصاب فوق واکنش های زیادی همراه داشت که روابط عمومی دانشکده علوم خانواده این دانشگاه در این خصوص توضیحی ارائه داد که متن آن به شرح ذیل است:
«در پی انتشار هدفمند برخی اخبار در خصوص انتصابات صورت گرفته در دانشکده علوم خانواده دانشگاه تهران به استحضار عموم دانشگاهیان میرساند که دانشکده علوم خانواده با هدف تامین نیروی انسانی متخصص در راستای تحکیم بنیان خانواده، افزایش مشارکت اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زنان، توجه به عرصه خانواده، جمعیت و سلامت آن، تولید دانش بومی، بازبینی و طراحی رشتههای مرتبط به منظور کاهش چالشهای این حوزه و بر اساس اصول حاکم بر قانون اساسی، منویات مقام معظم رهبری و سیاستهای دولت مردمی شکل گرفته است. برای تحقق اهداف مذکور، شورای راهبردی دانشکده علوم خانواده تشکیل گردیده است که برخی از کارکردهای مورد انتظار این شورا عبارتند از:
• سیاستگذاری و نیازسنجی برای جذب هیات علمی دانشکده بر اساس سیاستها و استانداردهای دانشگاه تهران؛
• تعیین راهبردها برای متمرکزسازی و ایجاد پایگاه علمی، پژوهشی، تخصصی و همچنین اجرایی در راستای بهبود نقشپذیری خانواده در نظام اجتماعی در قالب نگرش خانواده به مثابه بنیان اجتماع.
• تجمیع میان رشتگیهای موجود در حوزه مطالعات خانواده و رشتههای مشابه
• زیست بومسازی و توسعه چندبعدی فعالیتهای مرتبط با خانواده، زنان و جمعیت
• توسعه مطالعات میان رشتگی با هدف قرار دادن محور سلامت خانواده از منظرهای سلامت اجتماعی، سلامت جسمی، روحی، معنوی و فکری
• طراحی الگوهای علمی و نهادهای پژوهشی برای توسعه و ارتقای شاخصهای رفاه اجتماعی بر پایه و محوریت خانواده
• تقویت مشارکت اجتماعی خانواده محور و زنان در مواردی همچون نوآوری، کارآفرینی، اقتصاد خانواده محور و کارآفرینی مبتنی بر مشارکت خانواده
• طراحی سازوکارها و برنامهها بهمنظور مشارکت فعال و پویا در حوزه مسائل و چالشهای مرتبط با خانواده
• طراحی سازوکارهای عملیاتی بهمنظور پرورش و ارتقای شایستگیهای پژوهشگران کوشا در حوزه خانواده
شورای راهبردی دانشکده علوم خانواده مرکب از اعضایی با شخصیت حقوقی و حقیقی است که برخی از اعضای حقوقی آن عبارتند از:
معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده یا نماینده تامالاختیار (خانم دکتر انسیه خزعلی)
دبیر ستاد تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی یا نماینده تامالاختیار (خانم دکتر جمیله علم الهدی)
دبیر ستاد خانواده و زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی یا نماینده تامالاختیار (خانم دکتر فهیمه فرهمندپور)
مشاور امور زنان و خانواده وزیر علوم، تحقیقات و فناوری (خانم دکتر فخرالسادات نصیری)
مشاور امور زنان و خانواده رئیس دانشگاه تهران (خانم دکتر فاطمه یزدیان)
علاوه بر شخصیتهای حقوقی مذکور، برخی شخصیتهای علمی و دانشگاهی فعال در حوزه زنان و خانواده از دانشگاه تهران و سایر دانشگاههای ایران و جهان نیز عضو حقیقی شورای راهبردی دانشکده علوم خانواده هستند که توسط رئیس دانشگاه تهران منصوب شده و یا خواهند شد.
همچنین دانشکده علوم خانواده به منظور تحقق مطالبه رئیس محترم دانشگاه تهران جهت ایفای نقش محوری در زمینه فعالیتهای علمی، تحقیقاتی و حل مسایل حوزه زنان و خانواده در کشور، علاوه بر جذب اعضای هیات علمی جوان، از ظرفیت استادان پیشکسوت و برجسته دانشگاههای مختلف که دارای تخصصهای مرتبط با رشتهها و گروههای آموزشی این دانشکده هستند، به صورت استاد وابسته بهره خواهد برد».
انتهای پیام