Web Analytics Made Easy - Statcounter

علفزار که در جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد اگرچه کمی در داستان خود کم می‌آورد اما فیلمی جسورانه و جذاب است و دارای قهرمانی است که بر پلیدی پیروز می‌شود. - اخبار فرهنگی -

خبرگزاری تسنیم-محمدباقر صنیعی منش درباره فیلم علفزار که در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد نوشت:

فیلم‌های درام دادگاهی که در هالیوود سابقه طولانی دارد، در سینمای ما نیز دست کم از دهه هفتاد آغاز شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

منظور از درام‌های دادگاهی فیلم‌هایی است که موضوع داستان با دادگاه، قضاوت و مسائل قضایی گره خورده است. پیشبرد داستان معطوف به فراز و فرودها و اتفاقاتی است که در فضای دادگاه و یا تصمیمات وکیل و قاضی گرفته می‌شود.

در چند سال اخیر درام‌های دادگاهی ما که در هالیوود با عنوان LEGAL MOVIE  یا LAW MOVIE شناخته می‌شود، بیشتر از آنکه بخواهد داستان و ماجرایی جذاب را به پیش ببرد به سمت کشتی گرفتن با موضوعات فقهی و قضایی می‌رفت و آنها را برای مخاطب مسأله می‌کرد؛ شکلی کاملاً ضد مخاطب که عموماً هم مورد توجه قرار نمی‌گرفت. این رویه پوسیده و خسته‌کننده که بعضاً به‌خاطر عدم اطلاعات درست قضایی و فقهی عوامل دچار مسائل زیادی هم می‌شد، با فیلم «علفزار» به بعد و قبل از خود تقسیم می‌شود. ما قبل‌تر در گزارش‌هایی درباره فیلم‌های قضایی و دادگاهی در هالیوود و ایران مطالبی را نوشتیم که در لینک‌های زیر قابل خواندن است.

سندرم دوقطبی‌سازی اخلاق و فقه در سینمای ایران/ از «ضعف نظارت» تا میدان وسیع وابستگی فرهنگیهالیوود چگونه چهره رتوش‌شده از «عدالت» را به‌خورد مخاطب می‌دهد؟

«علفزار» ساخته کاظم دانشی، دارای درامی جذاب و قهرمانی است که ضمن اشاره به معضلات و مسائل موجود چه در حیطه خود دادگاه -اشاره به رانت و فساد درون آن- و یا میان بخشی از مردم، قهرمان شجاع و جسوری دارد که در مقابل فساد می‌ایستد. هرچه تا قبل از این فساد یک طرفه در سینما بود و هیچ فردی که بتواند همت آن را داشته باشد تا در مقابل فساد ایستادگی کند وجود نداشت، امیرحسین شفیعی با بازی خوب پژمان جمشیدی، این تابوی فرسوده و شبه‌روشنفکری را شکاند. 

البته دوربین فیلم بعد از گذشت نیمی از زمان،  مدام در حیاط و میان شاکیان و باقی در حال پرسه می‌شود. البته باید ما از حرف‌های در گوشی و خلوت‌های آنان باخبر شویم تا آسیب میان خانواده شهردار و متهمین را بشناسیم. آسیب‌هایی که بر اساس اتفاقات واقعی رخ داده و دردناک است و سینما این قابلیت را دارد تا این معضل و نتایج آن را برای هر دو بخش از جامعه -یکی طبقه مرفه بی‌درد و دیگری قشر آسیب‌پذیر حاشیه شهری- بیان کند. هر دو به سهم خود در این معضل شریک‌اند یکی بی‌بند و باری در دامش انداخته و دیگری گستاخی و حسرت. این دو مفهوم به صراحت بیان نمی‌شوند و اگر هم اشاراتی به آن می‌شود ضمنی است تا مخاطب خود به نتایج اخلاقی برسد. برعکس فیلم‌های پیش از این که تا این مفاهیم تلخ را در رخ مخاطب نترکاند دست‌بردار نبود و همین دست‌فرمان مخاطب را به اسم رویارویی با واقعیت آزار می‌داد.

از نکته در حال روایت دور نشویم؛ علت این پرسه زنی دوربین بیشتر به کمرنگ شدن نقش عروس خانواده شهردار با بازی سارا بهرامی است. او به عنوان نقش اصلی زن باید در روند ماجرا نقش بیشتری داشته باشد و اگرچه به عنوان نخ اصلی روایت حس می‌شود اما نباید نقش‌آفرینی‌اش در حاشیه برود. این حاشیه‌ رفتن باعث می‌شود که روایت فیلم تا حدی مخدوش شود البته تدوین تا حدی این خلأ را جبران کرده و داستان فیلم از دست نمی‌رود.

ماجرای دو زن و مرد معتاد در این میان بیشتر برای جلوه‌بخشی به قهرمان است. شفیعی در مورد پرونده باغ، نمی‌تواند به هیچ کس اعتماد کند و همه چیز باید دقیق بررسی شود. پرونده شوخی‌بردار نیست خصوصاً آنکه شهردار فاسد نیز بازپرس صریح را تحریک کرده که هرطور شده تا انتهای این پرونده را عادلانه و به‌دور از هرگونه قضاوت شخصی و رانتی پیش ببرد. برای همین اخلاق او تند و جدی است و با کسی شوخی ندارد اگرچه همین روند او نیز برای اعتراف گرفتن از متهمین است. بنابراین داستان دختر و پسر معتاد به‌نظر می‌رسد که برای نشان دادن وجهه اخلاقی و انسانی این بازپرس باشد تا شکل حقیقی او در فیلم نشان داده شود.

آنچه که فیلم کم دارد جهان است. جهانی که بازپرس در درگیری با سرمنشأ فساد در اداره خود داشته باشد. دادستان این دادگاه ظرفیت لازم برای بدمن را دارد اما گویا این بد بودن مرزی دارد که به آن چندان نزدیک نمی‌شود و همین باعث می‌شود که قهرمان جسور ما با تمام جذابیتش نتواند آن‌قدر بزرگ شود که در یک جهان قرار بگیرد. البته او کار بزرگی می‌کند اما شاید انتظار از دادستان با آن رویه و اخلاق خودپسندانه و منفعت طلبانه‌اش برای وجهه منفی بیشتر از این باشد. قهرمان دادگاهی درون سیستم باید رفتار قبیحانه امثال دادستان و شهردار را به رخ آنان بکشاند. 

در هر حال دیکته نانوشته غلط ندارد و کاظم دانشی در اولین کار خود با تهیه‌کنندگی بهرام رادان فیلمی را ساخته که هم مخاطب‌پسند است و هم برای خواص جامعه حرف‌هایی دارد.

بعدتر در ایام اکران عمومی فیلم، درباره وجوه دیگر فیلم می‌توان صحبت کرد. البته یک سؤال باید اینجا پاسخ داده شود و آن اینکه وجه تسمیه «علفزار» که در پوستر فیلم به آن اشاره شده است چیست؟!

نگاهی به فیلم "شادروان"| خلق موقعیت‌های خنده‌دار بدون داستانی گیراشوخی رضا رویگری با آقازاده‌ها در جشنواره فیلم فجر/ وقتی پژمان جمشیدی درباره طنز گفت و بهرام رادان از "علفزار" + فیلم و عکسجشنواره فیلم فجر | رادان: "علفزار" فیلمی عدالتخواهانه است/ دانشی: می‌خواهم ژانر جنایی را در سینما ادامه دهم

انتهای پیام/

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: نقد فیلم جشنواره فیلم فجر فیلم های جشنواره فجر جشنواره فیلم فجر فیلم های جشنواره فجر جشنواره فیلم فجر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۲۹۵۴۹۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دولت سیزدهم طلسم بهره‌برداری از خط ریلی شلمچه-بصره را می شکند؟

به گزارش خبرنگار مهر با شکل‌گیری حکومت جدید در عراق پس از سقوط صدام حسین در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی، روابط دو کشور همسایه ایران و عراق در همه ابعاد به‌خصوص اقتصادی و فرهنگی ارتقا یافت؛ به گونه‌ای که در سال‌های اخیر تجارت دو کشور به بیش از ۱۰ میلیارد دلار و تبادل زائر و گردشگر نیز به حدود سالانه ۹ میلیون نفر رسیده است. این در حالی است که زیرساخت‌های ارتباطی مناسب به‌خصوص در حوزه مسیر ریلی میان دو کشور وجود ندارد.

وجود مسیر ریلی که از نظر میزان حمل مسافر، بار و هزینه‌های نقل‌وانتقال نسبت به سایر مسیرها برتری دارد، می‌تواند روابط سطح بالای اقتصادی و فرهنگی کنونی را ارتقا دهد. اهمیت ایجاد خط ریلی در اوایل دهه ۹۰ شمسی با افزایش تبادلات اقتصادی و گردشگری بین دو کشور نمود پیدا کرد. در میان مسیرهای ریلی که می‌تواند میان دو کشور احداث شود خط ریلی شلمچه-بصره در اولویت قرار دارد؛ زیرا این مسیر برای تکمیل به هزینه و نیز عملیات عمرانی کمتری نیازمند است. در حال حاضر خط ریلی شلمچه-بصره تنها نیازمند حدود ۳۲ کیلومتر عملیات عمرانی و ریل‌گذاری است که از این مسافت حدود ۱۶ کیلومتر نیز نیاز به مین‌روبی دارد.

توافق‌های پی‌درپی و بی‌نتیجه

در سال ۹۰ در زمان تصدی دولت دهم یک تفاهم‌نامه برای احداث خط ریلی مذکور میان دو کشور منعقد شد. این تفاهم‌نامه به دلایلی از جمله پایبند نبودن طرفین به مفاد تفاه و نیز بحران داعش در عراق به مرحله اجرا نرسید. با تغییر دولت در ایران و روی کار آمدن دولت دوازدهم به دلیل اهمیت پروژه مذکور، اجرای آن مجدداً در دستور کار قرار گرفت و در سال ۹۳ یک تفاهم‌نامه جدید میان دو دولت به امضا رسید. بااین‌حال به دلیل عدم ایفای تعهدات از سوی دولت عراق این تفاهم نیز حاصلی نداشت. در سال‌های ۹۶ و ۹۹ نیز تفاهم‌نامه‌هایی میان دو طرف شکل گرفت که هیچ‌کدام نتایجی درپی نداشت و نتوانست طلسم راه‌اندازی این خط ریلی را بشکند.

پس از این ناکامی‌ها دولت سیزدهم تلاش کرد با برطرف‌کردن موانع، این پروژه ملی و بر زمین‌مانده را اجرا کند. از همین رو با سفر وزیر وقت راه و شهرسازی در دی‌ماه ۱۴۰۰ به عراق یک توافق جدید میان طرفین شکل گرفت. وزیر وقت راه و شهرسازی پس از این توافق اعلام کرد: «طلسم سال‌ها تفاهم‌نامه و مذاکره شکسته شد و این توافقنامه دارای یک زمان‌بندی مشخص است و یکی از بندهای آن این است که طی یک ماه آینده عملاً عملیات اجرایی شروع خواهد شد. توافق کلی به این شیوه است که شرکت راه‌آهن جمهوری اسلامی و شرکت راه‌آهن عراق به طور مشترک این پروژه را اجرا می‌کنند و ظرف ۲ ماه شرکت مشترک تشکیل خواهد شد.» در نهایت پس از حدود ۲ سال در شهریورماه ۱۴۰۲ با حضور محمد مخبر، معاون اول رئیس‌جمهور ایران و شیاع‌السودانی، نخست‌وزیر عراق، سنگ بنای احداث این خط ریلی گذاشته شد. مطابق وعده مسئولان مقرر شده تا این پروژه در طی ۱۸ ماه به بهره‌برداری برسد. با این وجود باگذشت حدود ۹ ماه از زمان تعیین شده، بررسی‌ها حکایت از آن دارد که عملیات‌های عمرانی از جمله مین‌روبی و حتی انجام مطالعات کافی برای احداث پل بر روی اروند نیز متوقف است. حال باید دید آیا دولت سیزدهم می‌تواند با اجرای این پروژه در زمان باقی مانده طلسم بهره‌برداری از آن را بشکند؟

کد خبر 6093884 محمدحسین سیف اللهی مقدم

دیگر خبرها

  • درام و فانتزی ژانر فیلم‌های هشتمین پاتوق فیلم کوتاه شدند
  • اجرای عمومی تئاتر‌های جشنواره رضوی گامی موثر است/ ماجرای عشقی عجیب
  • تلویزیون درام ورزشی می‌سازد/ چرا آثار کمدی کمتر به آنتن می‌رسد؟
  • اجرای عمومی تئاترهای جشنواره رضوی گامی موثر است/ ماجرای عشقی عجیب
  • یک پلیس انگلیسی به خاطر حمایت از حماس دادگاهی می‌شود
  • طلسم پرسپولیس امروز می‌شکند؟
  • دولت سیزدهم طلسم بهره‌برداری از خط ریلی شلمچه-بصره را می شکند؟
  • «کمی دیرتر» به چاپ هفدهم رسید
  • سخت‌ترین هفته مدعیان | پرسپولیس می‌شکند یا استقلال؟
  • انتقاد از سریال «حشاشین» به رسانه‌های عرب‌ زبان رسید